Obrączka ślubna – jeden z najważniejszych symboli zawartego związku małżeńskiego. Noszona na prawej lub lewej dłoni, w zależności od ojczyzny małżonków, znana na całym świecie. Ale czy każdy zna historię tej małej obręczy i zwyczaje z nią związane? Sady Albigowa uchylają rąbka tajemnicy!
Historia i znaczenie obrączki ślubnej snuta przez Sady Albigowa …
Obrączki ślubne towarzyszą zakochanym od antyku! Już 6 tysięcy lat temu, świeżo upieczeni małżonkowie na znak zawarcia związku małżeńskiego, nakładali sobie pierścienie wykonane z … trzciny bądź konopi. Powiązanie tej małej obręczy z ceremonią zaślubin trwa do dnia dzisiejszego. Niezmiennie od początku istnienia tradycji, obrączka ślubna symbolizuje te same wartości, czyli miłość, wierność i trwałość. Sady Albigowa przypominają, że okrągły kształt obrączki, także nie jest przypadkowy. Dlaczego? Dlatego, że koło nie mając ani początku ani końca, symbolizuje nieskończoność. W przełożeniu na ślubną symbolikę – ta nieskończoność dotyczy wiecznego uczucia, którą mają darzyć się małżonkowie.
Albigowa dom weselny wyjaśnia, którą dłoń powinna zdobić obrączka ślubna!
W zależności od tradycji kraju pochodzenia zakochanych, bądź miejsca udzielania ślubu, małżonkowie noszą ślubną obrączkę na prawej bądź lewej dłoni. W Polsce przyjął się zwyczaj prawej dłoni, jednak Europa, jak i cały świat, są w tej kwestii mocno podzielone. Podobnie jak w kraju nad Wisłą, obrączkę nosi się na prawej dłoni w: Austrii, Bułgarii, Chile, Danii, Grecji, Hiszpanii, Indiach, Niemczech, Norwegii czy Wenezueli. Sady Albigowa dają wskazówkę obrączka na lewej dłoni może wskazywać na pochodzenie z: Brazylii, Czech, Egiptu, Francji, Iranu, Irlandii, Kanady, Meksyku, Słowacji, Słowenii, Turcji, USA, Wielkiej Brytanii oraz Włoch!
Sady Albigowa wyjaśniają, dlaczego w naszym kraju wybór padł na prawą dłoń!
Mało kto wie, że jeszcze w pierwszej połowie XIX wieku obrączki w Polsce noszono na lewej ręce! Jednak po powstaniu styczniowym, w którym zginęło wielu mężczyzn, wdowy zaczęły przekładać swoje obrączki z lewej dłoni na prawą. W akcie solidarności i narodowej żałoby, wszystkie zamężne panie zaczęły robić to samo, i w ten sposób obrączka ślubna na prawej dłoni została w polskiej tradycji do dnia dzisiejszego. Niemałe znaczenie odgrywa tu także aspekt wiary chrześcijańskiej. Zwyczaj noszenia małej ślubnej obręczy zapoczątkował sam kościół, ponieważ kapłan, recytując słowa przysięgi małżeńskiej, kładł obrączki na prawe dłonie narzeczonych. Albigowa dom weselny przypuszcza, że zwyczaj noszenia ślubnej obrączki ma również niemały związek z symbolami kulturowymi. Według nich lewa ręka jest przeznaczona na biżuterię symbolizująca uczucia, a prawa na błyskotki oznaczające władzę i przywileje. Jako że ślub ma mocne podwaliny uczuciowe, to sam związek małżeński, zawierany podczas uroczystości, jest już usankcjonowany prawnie, dając małżonkom pewne przywileje i obowiązki. Z tego też względu zapewne, przyjęło się ozdabianie obrączką ślubną prawej dłoni.
Dlaczego zawsze serdeczny palce? Albigowa imprezy spieszą z wyjaśnieniem!
O ile wybór dłoni, na której noszona ma być obrączka, nie jest kwestią jednoznaczną, o tyle palec na którym spoczywa ślubny symbol, jest już kwestią bezdyskusyjną. Sady Albigowa zauważają, że zawsze i wszędzie ślubny pierścień ląduje na serdecznym palcu dłoni. Ta tradycja ma swoje korzenie już w starożytnym Egipcie. Tam bowiem narodziło się przekonanie, że od czwartego palca dłoni, prowadzi żyła do serca, którą nazywano żyłą miłości. Stąd też oblubieńcy w dniu ślubu zaczęli zakładać obrączki, właśnie na ten palec. Jak widać nic nie wskazuje na to, aby ten zwyczaj miał się zmienić.
Tradycja noszenia obrączek jest z całą pewnością pełna ciekawych faktów i przypuszczeń. Jednak Albigowa imprezy pragną zachęcić, aby zawsze do przyjętych obyczajów, przemycić nutę nowoczesności i siebie. Również jeżeli chodzi o ślubne obrączki. Wystarczy oryginalna forma ślubnego pierścienia bądź wyjątkowy grawer. Warto bazować na starych zwyczajach, ale tworzyć przy tym swoją własną i niepowtarzalną historię!
fot. Ewa Błyskal Fotografia
